۱۳۸۷ آذر ۱۳, چهارشنبه

معنا

از پا به آفتاب و مهتاب آويزون موندم و مثل پاندول ثانيه هاي ملال انگيزو به بازي اعداد مي گيرم تا واسه بودنم يه فرمول بسازم. همه چيزم مجهوله: از بس تهي ام لاينحل موندم.